شماری از دخترانی که قبل از مسدود شدن دروازه های دانشگاه ها به روی شان در آستانه فراغت قرار داشتند، اکنون می گویند که آرمان فارغ التحصیل شدن را باخود به خانه برده اند. در عین حال برخی از استادان دانشگاه می گویدکه تعلیق تحصیل دختران به آنان صدمه روحی و روانی زده و به مرور زمان ظرفیت های علمی را پایین می آورد.
به گزارش انصار، شماری از دخترانی که در آستانه فراغت از دانشگاه، قرار داشتند، اکنون از بی سرنوشتی رنج می برند. آنان می گویندکه همصنفان پسر شان فارغ التحصیل شده اند، اما آنان همچنان در انتظار اجازه یافتن به دانشگاه ها می باشند.
مرضیه حسینی، یکتن از دختران باز مانده از تحصیل می گویدکه او هر روز را با افسردگی سختی می گذراند و نگران است که سرانجام آینده اش چه خواهد شد!
در عین حال مروه امینی، با افسرده حالی می گویدکه فراغت از دانشگاه همچون دردی بی درمانی در قلبش مانده است.
وی گفت:روز بسته شدن دانشگاه بدترین روز زندگی من بود. آن روز ما امتحان داشتیم و پارچه امتحان را تحویل استاد کردیم و برگشتیم به خانه. از آن روز تاکنون در انتظار شروع دوباره درس ها می باشیم. اما فایده ندارد و آرزوی فارغ شدن همچنان رویای ما است.
در عین حال شماری از کارشناسان و استادان دانشگاه ها به این نظر استند که منع تحصیل دختران باعث سرکوب شدن ظرفیت ها و توانایی آنان شده و در کل باعث عقب گرد جامعه خواهد شد.
این درحالی است که تحصیل دختران در دانشگاه های دولتی و خصوصی در ماه قوس 1401 طی فرمانی به تعلیق در آمد و دلیل آن فراهم نبودن شرایط مناسب گفته شده است. اما اکنون که یک سال از آن می گذرد هنوز از بازگشایی دانشگاه ها خبری نیست.
گفتنی است که قبلا مؤسسه پاملرنه در گزارشی گفته بود که تعداد دخترانی که در افغانستان از آموزش بازمانده اند، به ۸۰ درصد یا ۲.۵ میلیون نفر رسیده است.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/28714